ارزیابی پاسخهای چهار واریته دانهالی پسته اهلی به کم آبیاری

پسته به عنوان یک محصول ارزآور و راهبردی در کشور به شمار میرود که به دلیل تحمل بالا به تنش خشکی، سازگاری بالایی با اقلیم خشک و نیمه خشک کشور دارد. با این وجود و با توجه به تشدید تنش خشکی در سالهای اخیر، لازم است تا برای انجام برنامه های اصلاحی هدفمند، مکانیسم های تحمل به تنش خشکی در ارقام و پایه های مختلف پسته مورد بررسی قرار گیرد. در همین راستا و به منظور ارزیابی پاسخهای رشدی چهار پایه دانهالی پسته ("اکبری"، "احمدآقایی"، "بادامی" و "کله قوچی") به تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای کم آبیاری در سه سطح شامل شاهد (آبیاری بر اساس ۱۰۰ درصد تبخیر تعرق)، کم آبیاری ملایم (آبیاری بر اساس ۷۰ درصد تبخیر تعرق) و کم آبیاری شدید (آبیاری بر اساس ۴۰ درصد تبخیر تعرق) روی دانهالهای سه ماهه پسته تحت شرایط گلخانه در بستر هیدروپونیک اعمال گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین ارقام مورد مطالعه از پارامترهای رشدی از جمله ارتفاع دانهال، وزن تر وخشک ریشه و اندام هوایی و میزان رنگیزه های برگ وجود داشت. همچنین تنش خشکی به طور معنی داری سبب کاهش ارتفاع دانهال، وزن تر و خشک اندام هوایی و میزان کلرفیل a، b و کل برگ شد. تنش خشکی سبب افزایش نسبت ریشه به اندام هوایی در پسته به عنوان یک گونه متحمل به تنش خشکی گردید. در بین وریته های مورد مطالعه، بیشترین نسبت ریشه به اندام هوایی مربوط به "بادامی" و "اکبری" بود که به عنوان ارقام متحمل به تنش خشکی معرفی شدند. بررسی شاخص تحمل به تنش خشکی نشان داد که "کله قوچی" نسبت به سایر ارقام مورد مطالعه، تحمل پائینتری به تنش خشکی دارد. در مقابل، "بادامی" و "اکبری" جز ارقام متحمل به تنش خشکی شناخته شدند. همچنین با بررسی شاخص تحمل به تنش وزن تر و خشک به نظر می رسد که مکانیسم تحمل به تنش این دو واریته اخیر با یکدیگر متفاوت است که نیاز به انجام مطالعات بعدی و ارزیابی شاخصهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی می باشد.