گواه نمایی در روزنامه ها و مقالات علمی فارسی: نقش ژانر در کاربرد گواه نمایی

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه نقش ژانر و ارتباط آن با مقوله گواه نمایی در مقالات علمی زبان شناسی و روزنامه ها و چگونگی کاربرد گواه نمایی در ژانرهای مختلف و ارتباط بین نوع و تعداد گواه نماهای مختلف در هر ژانر است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است که از مولفه های کیفی و رویکرد کمی بهره می گیرد. مولفه های کیفی بر اساس الگوی آیخن والد (۲۰۰۴) و رویکرد کمی شامل به کارگیری آمار توصیفی و تحلیلی است. ابتدا ۲۴ مقاله علمی و ۴ روزنامه به صورت تصادفی و از هر ژانر ۵۰۴۰ جمله (جمعا ۱۰۰۸۰ جمله) انتخاب و سپس نوع و تعداد گواه نماها در هر یک از دو ژانر مشخص شده است. نتایج نشان می­دهد که در هیچ یک از دو ژانر مورد نظر، گواه نمایی از نوع دستوری مشاهده نشده و فقط از ۶ راهکار گواه نمایی با توزیع فراوانی متفاوت استفاده شده است. بدین صورت که در مقالات علمی، افعال شناختی- ادراکی و در روزنامه ها، راهکار نقل قول بالاترین فراوانی را به خود اختصاص داده اند. در پایان، نتایج سنجه مجذور خی نشان می­دهد که به لحاظ آماری رابطه بین ژانر و وقوع تعداد و نوع گواه نماها معنادار است (سطح معناداری= ۰۰۰۱/۰) و نشان می دهد مقوله گواه نمایی، مقوله ای حساس به بافت و ژانر است.