شاخص های بین المللی سازی کسب وکارهای خانوادگی در ایران

هدف مقاله حاضر شناسایی شاخص های بین المللی سازی کسب وکارهای خانوادگی است. به این منظور از روش تحقیق کیفی دو مرحله ای شامل گروه کانونی و دلفی سه مرحله ای استفاده شد. جامعه موردمطالعه شامل ۱۰ نفر از خبرگان آشنا و دارای تجربه در مورد موضوع تحقیق بودند که به صورت هدفمند بر اساس روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مصاحبه های نیمه ساختاریافته در گروه های کانونی و پرسشنامه طراحی شده طبق یافته های مرحله اول بود. با کمک نرم افزارMAXQDA داده های گردآوری شده، کد گذاری و با انجام کدگذاری باز و محوری شاخص ها، شناسایی و تلخیص گردید و سپس با استفاده از روش دلفی، شاخص ها به تایید نهایی خبرگان رسیده و در مرحله بعد با استفاده از کدگذاری گزینشی، چارچوب نهایی مدل شکل گرفت. بر اساس نتایج، ۱۱ مولفه و ۶۴ شاخص پس از پایان دور سوم دلفی شناسایی شد. با توجه به میانگین به دست آمده از مراحل سه گانه ی دلفی، بیشترین اهمیت را شاخص های مواد اولیه ارزان و فراوان، تحصیل کارکنان شرکت در رشته های مرتبط با کسب وکار و رقابت داخلی و استفاده از دانش و تجربیات شرکت های رقیب داشت. همچنین کمترین اهمیت را شاخص های سرمایه گذاری بلندمدت، تنوع در تولید محصولات و مطالعه و بررسی نمونه محصولات تولیدی موفق در بازارهای هدف احتمالی دارا بودند.