اثر باکتری های ریزوسفری جداسازی شده از گیاهان شورپسند بر برخی ویژگی های رویشی و محتوای یونی رقم گندم نارین
محل انتشار: مجله پژوهش های تولید گیاهی، دوره: 28، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 259
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOPP-28-3_010
تاریخ نمایه سازی: 13 آذر 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: افزایش روزافزون جمعیت جهان در کنار تغییرات اقلیمی و تنش های محیطی، تامین غذای کافی را با چالش جدی مواجه نموده است. شوری از جمله مهمترین تنش های موثر بر کاهش محصولات کشاورزی می باشد. در سالهای اخیر، استفاده از راهکارهای نوین برای تولید پایدار محصولات غذایی در شرایط تنش شوری مورد توجه قرار گرفته که باکتری های محرک رشد ریزوسفری از جمله این راهکارها می باشد. با توجه به اهمیت راهبردی گندم در تامین امنیت غذایی، این پژوهش با هدف افزایش مقاومت به شوری گندم رقم نارین با استفاده از باکتری های محرک رشد مقاوم به شوری جداسازی شده از ریزوسفر چند گیاه شورپسند خودروی استان یزد طراحی و اجرا گردید.مواد و روش ها: ویژگی های محرک رشد گیاه از جمله توان تولید اکسین، سیدروفور، سیانید هیدروژن، توان انحلال فسفات و مقاومت به شوری جدایه باکتری های جداسازی شده از ریزوسفر گیاهان شورپسند آتریپلکس، اشنان، سنبله نمکی و شور گز از رویشگاه آنها در منطقه چاه افضل یزد بررسی گردید. در ادامه، بذر گندم نارین با سه باکتری برتر از لحاظ ویژگی های محرک رشد گیاه و مقاومت به شوری تلقیح و پس از کشت گلدانی با آب با شوری های ۴، ۸ و ۱۶ دسی زیمنس بر متر آبیاری گردید. پس از تکمیل دوره رشد رویشی، محتوای یونی سدیم، پتاسیم، کلسیم و فسفر در برگ و نیز برخی شاخص های رشد رویشی شامل طول ساقه، وزن خشک ساقه و ریشه و بیومس کل اندازه گیری شد. یافته ها: باکتری های شناسایی شده شاملBacillus safensis، Bacillus pumilus و Zhihengliuella halotolerance دارای توان تولید اکسین، سیدروفور، سیانید هیدروژن، ۱- آمینو سیکلوپروپان -۱- کربوکسیلیک اسید دآمیناز ACC) دآمیناز) و توان انحلال فسفات بودند. بیشترین مقدار تولید اکسین در باکتری B. safensis معادل ۷۲/۲۹ میکروگرم بر میلی لیتر، بیشترین مقدار تولید سیانید هیدروژن در باکتری Z. halotolerans، بیشترین مقدار ACC دآمیناز در جدایه باکتری B. pumilus به مقدار ۸ میکرومول آلفا-کتوبوتیرات بر ساعت بر میلی گرم پروتئین و توانایی انحلال فسفات halotolerans Z. بیشتر از دو باکتری دیگر بود. نتیجه تجزیه برگ گندم نشان داد در سطوح مختلف تنش شوری، محتوای سدیم افزایش و سایر ویژگی های اندازه گیری شده نسبت به شاهد کاهش یافت. استفاده از باکتری ها باعث کاهش محتوای سدیم تا ۱۴۲ درصد و افزایش محتوای پتاسیم، کلسیم و فسفر در برگ گندم تحت تنش شوری به ترتیب تا ۷۰، ۹۲ و ۲۹۵ درصد نسبت به شاهد شد. همچنین طول و وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و بیومس کل در تیمارهای تحت تنش شوری تلقیح شده با جدایه باکتری ها به ترتیب تا ۴۴، ۵۶، ۱۱۷ و ۶۱ درصد نسبت به شاهد افزایش یافت.نتیجه گیری: باکتری های محرک رشد گیاه در این آزمایش باعث بهبود معنی دار مقاومت گندم رقم نارین به تنش شوری شد. B. safensis بیش از دو جدایه باکتری دیگر موجب ارتقاء شاخص های رشد رویشی گندم در شرایط تنش شوری گردید. این نتایج همچنین نشان داد که ریزوسفر گیاهان مرتعی شور پسند می تواند منبع مناسبی برای جداسازی باکتری های مقاوم به شوری جهت بهبود مقاومت گندم به شوری باشد.
نویسندگان
اصغر مصلح آرانی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد
علیرضا امینی حاجی آباد
دانشجوی دکتری مدیریت بیابان
سمیه قاسمی
گروه علوم خاک، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد ، یزد، ایران
محمد هادی راد
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :