اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد صمیمیت زناشویی زنان پیش یائسه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد صمیمیت زناشویی زنان پیش یائسه بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ۲ ماهه و جامعه آماری ۸۶ زن پیش یائسه مراجعه کننده به خانه های سلامت شمال شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بود. که پس از اعلام فراخوان و غربالگری با استفاده از پرسشنامه های صمیمیت زناشویی باگاروزی (۲۰۰۱) ۴۰ زن به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (۲۰ زن) و گواه (۲۰ زن) به صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامه درمان پذیرش و تعهد هیز و استرواسال (۲۰۱۰) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه به صورت هفتگی یک جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا شد. هر دو گروه در سه مرحله به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت عاطفی (۸۹/۳=F، ۰۴۶/۰=P)، صمیمیت روان شناختی (۷۲/۷=F، ۰۰۸/۰=P)، صمیمیت عقلانی (۳۱/۱۵=F، ۰۰۱/۰=P)، صمیمیت جنسی (۵۳/۱۱=F، ۰۰۲/۰=P)، صمیمیت بدنی (۸۷/۷=F، ۰۰۸/۰=P)، صمیمیت معنوی (۶۴/۱۱=F، ۰۰۲/۰=P)، صمیمیت زیبایی شناختی (۶۴/۱۱=F، ۰۰۲/۰=P) و صمیمیت اجتماعی-تفریحی (۷۵/۱۴=F، ۰۰۱/۰=P)  اثر داشته و این اثر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار مانده است. از آنجا که درمان پذیرش و تعهد منجر به انعطاف پذیری روانشناختی و تعهد فرد به انجام اعمال معنادار مبتنی بر ارزش های انسانی می شود؛ می توان از آن به عنوان روش مداخله ای موثر برای بهبود ابعاد صمیمیت زناشویی در زنان پیش یائسه استفاده کرد.