کاربرد طرحواره درمانی هیپنوتیزمی در درمان زنان مبتلا به فوبیای جنسی ناشی از آزار دوران کودکی

این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی  طرحواره درمانی هیپنوتیزمی در زنان مبتلا به فوبیای جنسی ناشی از آزار دوران کودکی به منظور اصلاح طرحواره های ناسازگارانه و انجام آمیزش  انجام گردید. روش اجرای این پژوهش به صورت مطالعه موردی با استفاده از روش چند خط پایه ای  A-B-A-Bبا پیگیری یک ماه پس از درمان جهت اطمینان از اثربخشی درمان مذکور، بر روی ۴ زن دارای فوبیای جنسی که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند، به مدت ۳ ماه در ۱۵ جلسه انجام شد. شاخص بهبودی سیر نزولی منحنی نسبت به خط پایه در نظر گرفته شد و این شاخص ها توسط ابزارهای مصاحبه نیمه سازمان یافته، مقیاس خود سنجی میزان اضطراب جنسی و پرسشنامه باورهای بدکارکردی جنسی (نوبره، گاویا و گومز، ۲۰۰۳) و برگه روز نگار موفقیت یا شکست آمیزش جنسی سنجش گردید.  در نتایج پژوهش شاخص بهبودی در متغیرهای اضطراب جنسی  و باورهای ناسازگار جنسی سیر نزولی نسبت خط پایه درمان مشاهده گردید و آزمودنی ها موفق به آمیزش جنسی شدند.