پیش بینی کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار بر اساس سرمایه ر.وانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش واسطه ای سبک های مقابله با استرس

هدف پژوهش حاضر پیش بینی  کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار بر اساس سرمایه روانشناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش میانجی سبک های  مقابله ای  بود.طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری  پژوهش  حاضر شامل  تمامی زنان سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی  و کمیته امداد امام خمینی در سال ۱۳۹۹ بود  که با روش  نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۶۸ نفر به عنوان نمونه اماری  انتخاب  شدند، ابزار  گردآوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی منتظری و همکاران (۱۳۸۴)، سرمایه روان شناختی لاتنز و همکاران(۲۰۰۷)  و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (۱۹۸۸) بود. نتایج حاصل از  تحلیل مسیر حاکی از معنی­دار بودن مسیرمستقیم بین حمایت اجتماعی و مولفه های امیدواری  و تاب آوری با کیفیت زندگی بود همچنین نتایج حاکی از معنی داری نقش سبک مقابله با استرس مسئله مدار در رابطه بین امیدواری، تاب آوری  و همایت اجتماعی با کیفیت زندگی  بود. ولی، مسیر غیرمستقیم خودکارآمدی و خوشبینی به کیفیت زندگی با میانجی گری سبک مقابله با استرس مسئله مدار و همچنین، تمامی مسیرهای غیرمستقیم سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوشبینی) و حمایت اجتماعی به کیفیت زندگی با میانجی گری سبک مقابله با استرس هیجان مدار معنی­دار نبودند.