تاثیر بحث گروهی و مشاوره تلفنی بر استرس درک شده مراقبین زن سالمندان مبتلا به آلزایمر

زمینه و هدف: مراقبت از بیماران مبتلا به دمانس و بالاخص آلزایمر از آسیب پذیرترین و چالش برانگیزترین نوع مراقبت هاست که مراقبین ممکن است با آن مواجه شده و باعث تجربه استرس زیاد در آنها می گردد. در این میان فقدان آموزشهای لازم نیز مشکلات آنها را دو چندان نموده است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر بحث گروهی و مشاوره تلفنی بر استرس درک شده زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر بوده است. روش بررسی: در این پژوهش تجربی، ۱۵۰ زن ۱۸ تا ۶۰ سال که از وابستگان درجه یک سالمند مبتلا به آلزایمر بوده و مراقبت مستقیم از سالمند مبتلا به آلزایمر را به مدت حداقل ۶ ماه به عهده داشتند با روش نمونه گیری مستمر مبتنی بر هدف انتخاب شده و آزمودنی ها با روش تصادفی بلوکه شده به تصادف در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون در یک برنامه مداخله ای شامل یک جلسه بحث گروهی، دریافت یک پمفلت آموزشی و دو مشاوره تلفنی شرکت نمودند. ۶ هفته پس از مداخله، پس آزمون برای هر دو گروه انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و استرس درک شده بود. برای مقایسه متغیرها از آزمون های آماری تی زوجی، تی مستقل، کای اسکوئر و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که قبل از بحث گروهی و مشاوره تلفنی ۷/۵۰% نمونه ها در گروه آزمون و ۳/۵۷% از نمونه ها در گروه کنترل استرس درک شده بالایی داشتند. پس از انجام بحث گروهی و مشاوره تلفنی میانگین استرس درک شده در گروه آزمون از ۶۲/۸± ۳۸/۲۸ به ۵۵/۵±۴۵/۲۲ تقلیل یافت (۰۰۱/۰ > P). بین استرس درک شده و متغیرهای وضعیت تحصیلات (۰۳/۰P=) و وضعیت اقتصادی (۰۱/۰ P=) از نظر آماری ارتباط معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر به عنوان مهم ترین مراقبین غیر رسمی، سطوح استرس بالایی را تجربه می کنند که همین امر سلامت آنها و سالمندان تحت مراقبت ایشان را تحت الشعاع قرار می دهد، لذا لزوم مداخله برای این مراقبین به منظور بهبود وضعیت آنها پیشنهاد می شود.