بررسی ساختار بازار تسلیحات نظامی جنوب غرب آسیا و درس هایی برای صنعت دفاعی ایران

ادوات و تسلیحات نظامی از مشخصه­های قدرت نظامی و قدرت نظامی از ملزومات اساسی اقتدار و امنیت سیاسی و اقتصادی هر کشور مستقل است. هر کشوری برای تامین امنیت اقتدار و منافع ملی خود اقدام به تامین سلاح کرده و در میادین مختلف به نمایش اقتدار می پردازد؛ اما تامین سلاح، به ویژه در منطقه جنوب غربی آسیا، به شکل گیری بازاری منجر شده است که داغ بودن آن، منافع گروه­ها و اشخاصی را تامین می کند که تنش نظامی و سیاسی در منطقه را در راستای منافع خود یافته­اند.  در این پژوهش پس از مطالعه صنعت دفاع و شناخت ساختار کلی بازار جهانی دفاع، با بررسی ساختار بازار تسلیحات نظامی خاورمیانه با استفاده از شاخص­های CR، هرفیندال و رزنبلوت، به بررسی قدرت بازاری بالقوه عرضه کنندگان و موانع ورود طبیعی و استراتژیک بازار و خواستگاه ایجاد آنها پرداخته شده است. یافته­های این پژوهش نشان می دهد ساختار انحصاری حاکم بر بازار تسلیحات نظامی خاورمیانه، نه در نتیجه صرفه­های ناشی از مقیاس تولید که بلکه متاثر از نهادها و زیرساخت های حاکم بر ساختار بازار و همچنین ناشی از سیاست ها و روابط بین­الملل دولت ها و قدرت های منطقه، شکل گرفته است. همچنین انتظار می رود در آینده کشورها یا کمپانی­های سازنده سلاح فاقد مزیت­های رقابتی، جایگاهی در این بازار نداشته باشند. در حال حاضر بیشترین واردات سلاح در منطقه از مبدا ایالات متحده آمریکا بوده و تحرکات اقتصادی-سیاسی خبر از احتمال پر رنگ­تر شدن حضور چین در آینده­ی این بازار می دهد.