بررسی اثر آبیاری با آب مغناطیسی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه همیشه بهار در بافت های مختلف کشت

با توجه به کمبود آب با کیفیت، استفاده بهینه از آب در آبیاری بیش از پیش مورد توجه بوده به نحوی که مستلزم استفاده از روش های مدیریتی و فناوری های نوین (مانند استفاده از میدان مغناطیسی) است. استفاده از آب مغناطیسی در کشاورزی می تواند عاملی برای بهبود کمیت و کیفیت محصولات تولیدی باشد. برای بررسی اثر آب مغناطیسی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی همیشه بهار در بافت های مختلف خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۹۸-۱۳۹۷ بر پایه کشت گلدانی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش شامل سه سطح میدان مغناطیسی (صفر ، ۰/۳ و ۰/۶ تسلا) و ۳ بستر کشت (سیلتی رسی S۱، لوم رسی S۲ و لوم شنی S۳) بود. نتایج نشان داد که بافت های مختلف خاک بر صفت های وزن خشک شاخه جانبی، برگ و ساقه؛ تعداد گل، حجم ریشه و ارتفاع در سطح یک درصد و بر صفت های وزن خشک ریشه و گل و تعداد برگ در سطح ۵ درصد معنی دار شد. استفاده از آب های مغناطیسی نیز در سطح احتمال یک درصد بر صفت های وزن خشک شاخه جانبی، برگ، ریشه و گل، ارتفاع و حجم ریشه معنی دار شد، همچنین آب مغناطیسی بر طول ریشه در سطح ۵ درصد معنی دار شد. اثر متقابل بافت خاک و آب مغناطیسی نیز بر وزن خشک شاخه جانبی، ریشه و گل در سطح یک درصد و بر صفت های وزن خشک برگ و ساقه و حجم ریشه در سطح ۵ درصد معنی دار شد. استفاده از آب عبوری از میدان های مغناطیسی ۰/۳ و ۰/۶ تسلا در آبیاری گیاه دارویی گل همیشه بهار به ترتیب منجر به افزایش ۱۱/۳۴ و ۲۸/۵ درصدی در تعداد گل و کاهش ۱۴/۹۹ و ۱۳/۵۸ درصدی در تعداد برگ شد. بیشترین میزان وزن خشک گل در بافت های S۱، S۲ و S۳ با میزان ۰/۶۱، ۰/۶۴ و ۰/۷۵ گرم در تیمار آب مغناطیسی ۰/۳ تسلا مشاهده شد. به طور کلی استفاده از آب مغناطیسی در هر سه بافت مورد استفاده در این پژوهش ، سبب بهبود رشد گیاه همیشه بهار و عملکرد گل آن نسبت به تیمار شاهد شد.