ارزیابی مدل AquaCrop در شبیه سازی عملکرد و کارایی مصرف آب در کشت ذرت با مدیریت های مختلف آبیاری تحت تنش شوری

با توجه به اهمیت مدل های گیاهی در برنامه ریزی بخش کشاورزی، باید دقت و کارایی آنها در شرایط مختلف سنجیده شود. به همین منظور، پژوهش حاضر برای ارزیابی مدل AquaCrop برای شبیه سازی عملکرد، زیست توده، کارایی مصرف آب و شوری خاک در کشت ذرت انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه در این پژوهش، شامل روش آبیاری (D: آبیاری بارانی با آب شور و F: آبیاری بارانی با کاربرد آب شور و شیرین و S: آبیاری سطحی) و کیفیت آب آبیاری (S۱: ۲/۵، S۲: ۳/۲، S۳: ۳/۹، S۴: ۴/۶ و S۵: ۱/۵ دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج، نشان دهنده آماره های جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده برای پارامترهای عملکرد، زیست توده، کارایی مصرف آب و شوری خاک به ترتیب، برابر با ۰/۰۷، ۰/۰۹، ۰/۰۷ و ۰/۱۴ بود؛ بنابراین، دقت مدل AquaCrop برای شبیه سازی شوری خاک خوب و برای عملکرد، زیست توده و کارایی مصرف آب، عالی بود. براساس آماره میانگین خطای اریب، این مدل برای شبیه سازی عملکرد و کارایی مصرف آب، دچار خطای کم برآوردی و برای شبیه سازی زیست توده و شوری خاک، دچار خطای بیش برآوردی شد. براساس آماره های کارایی مدل و شاخص توافق، این مدل در شبیه سازی عملکرد، زیست توده و شوری خاک، کارایی مطلوبی داشت؛ ولی کارایی آن برای شبیه سازی کارایی مصرف آب، چندان مطلوب نبود. همچنین، تلفیق روش های آبیاری نشان داد که دقت و کارایی این مدل در هر سه روش آبیاری مورد مطالعه یکسان بود؛ بنابراین، روش آبیاری بر دقت و کارایی مدل AquaCrop اثری نداشت.