بررسی بهره برداری از مخازن چاه نیمه تحت سناریو های مدیریتی با استفاده از مدل WEAP

ماهیت پیچیده مسائل آب، رشد سریع جمعیت، نیاز به آب برای مصارف مختلف و منابع محدود آب برای تامین نیازها، نیازمند روش های جدیدی است که دیدگاه های فنی، اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی را در یک قالب به هم پیوسته گردآوری کند. برای مدیریت و برنامه ریزی بهینه منابع آب مدل WEAP به دلیل جامعیت و سیستم مدیریت یکپارچه منابع آب مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین مقدار آب تخصیص یافته برای بخش های کشاورزی، شرب وتالاب هامون با استفاده از مدل WEAP از مخازن چاه نیمه و برنامه ریزی های مدیریتی در شرایط توسعه و موجود در قالب سناریو های مدیریتی است. در این راستا ابتدا مخازن شبیه سازی شده و سپس مدل برای شرایط پایه و سناریوهای وضعیت موجود و توسعه یافته اجرا گردید. نتایج مقایسه سناریو توسعه (D۱) و سناریو مرجع (R) نشان می دهد که برنامه ریزی جدید تخصیص منابع آبی دشت سیستان، با افزایش سطح زیرکشت به میزان ۵۸۵۰۰ هکتار و تخصیص نیاز زیست محیطی تالاب از مخازن به ترتیب با سطح اعتمادپذیری ۷/۴۸ درصد و ۲/۶۲ قابل تخصیص است. همچنین نتایج نشان داد که اضافه کردن نیاز زیست محیطی تالاب به برنامه ریزی نسبت به سناریوی وضع موجود با ثابت ماندن سطح اعتماد پذیری در تخصیص آب به سایر بخش ها، تهدیدی برای تامین نیاز بخش های دیگر به وجود نمی آورد.