ارزیابی اتصال و سم زدایی آفلاتوکسین M۱ موجود در شیر توسط لاکتوباسیلوس کازئی سویه TD۲، پروبیوتیک بومی ایران در شرایط فیزیکو شیمیایی مختلف

سابقه و هدف: آفلاتوکسین ها توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) به عنوان عوامل سرطان زای انسانی طبقه بندی شده اند. میکروارگانیسم های متعددی گزارش شده اند که توانایی متصل شدن یا تخریب آفلاتوکسین ها را در مواد غذایی و خوراکی دارا می باشند. در این پژوهش توانایی اتصال و سم زدایی آفلاتوکسین M۱ توسط لاکتوباسیل کازئی سویه ی TD۲ پروبیوتیک بومی ایران که توسط تاج آبادی و همکاران از ترخینه جدا شده مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: مقدار سم اولیه نمونه های شیر تهیه شده، با کیت الایزا (Euro clone) تعیین گردید. بعد از کشت و خالص سازی باکتری در محیط MRS Broth، به µl۹۰۰ شیر حاوی µl۵۰ سم آفلاتوکسین M۱ (غلظت ppb۱۰۰) با pH برابر ۷ و µl۵۰ از سویه باکتری به تعداد CFU/ml ۱۰۹×۲ افزوده شد. بعد از h۴ گرماگذاری در ºC ۳۷ میزان حذف آفلاتوکسین در شرایط بدون تیمار و نیز با انجام تیمار های فیزیکوشیمیایی اندازه گیری شد. یافته ها: باکتری زنده به تنهایی باعث کاهش آفلاتوکسین M۱ می شود (%۵۵.۳۵ ± ۰.۷۵۶۸) ولی ایجاد تخریب به دلیل اجازه اتصال بیشتر و بهتر به آفلاتوکسین در تیمار با آنزیم لیزوزیم (%۶۰.۰۳ ± ۰.۵۱۴۴) و اسید کلریدریک M۲ (%۶۳.۶۱ ± ۰.۵۸۸۶) از همه بالاتر بوده و اختلاف معنی داری بین این ها مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که زنده مانی میکروارگانیسم برای حذف موثر آفلاتوکسین الزامی نیست ولی باکتری تیمار اسیدی شده درصد حذف بالاتری از سم آفلاتوکسین M۱ را نشان می دهد. سویه مذکور با %۵۵.۳۵ حذف آفلاتوکسین M۱ می تواند به عنوان یک عامل موثر در حذف زیستی آفلاتوکسین از مواد مختلف مورد توجه قرار گیرد.