اظهارنظر کارشناسی درباره: «طرح اصلاح بند «ذ» ماده (۸۷) قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران»

طرح «اصلاح بند «ذ» ماده (۸۷) قانون برنامه ششم توسعه» به دنبال استخدام رسمی قطعی فرزندان جانبازان بدون شرکت در آزمون استخدامی و دارا بودن شرایط تحصیلی و سنی است. با توجه به اینکه در تبصره «۱» بند «ذ» ماده (۸۷) قانون برنامه ششم توسعه الحاقی به ماده (۲۱) قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران به نوعی حکم استخدام رسمی قطعی فرزندان جانبازان نیز تصریح شده است؛ و نظر به سابقه این طرح در مجلس دهم (طرح استفساریه تبصره «۱» بند «ذ» ماده (۸۷) قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه) به نظر هدف اصلی از طرح این پیشنهاد ایجاد پوشش قانونی برای آن دسته از ایثارگرانی است که خارج از سهمیه استخدامی و بدون آزمون استخدامی جذب دستگاه های مشمول ماده (۲) قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران شده اند. درواقع، تعدادی از ایثارگران که بنا به دلایلی بدون آزمون استخدامی در دستگاه های موضوع ماده (۲) قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران مشغول به کار شده اند؛ به دلیل عدم برگزاری و شرکت در آزمون استخدامی از دامنه شمول تبصره «۱» بند «ذ» ماده (۸۷) قانون برنامه ششم توسعه خارج شده اند. در همین راستا، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری نیز در رای شماره ۹۷۰۲۲۱۴ خود در تاریخ ۲۲/۰۸/۱۳۹۸ آزمون را شرط عمومی استخدام ایثارگران دانسته است. بر همین اساس، نمایندگان در طرح پیشنهادی خود تلاش کرده اند از طریق حذف شرایط استخدام اعم از آزمون و شرایط تحصیلی و سنی زمینه را برای استخدام این دسته از فرزندان ایثارگران نیز فراهم نمایند. اما، تصویب این پیشنهاد به دلیل محدود نمودن دایره استخدام به فرزندان جانبازان، ایجاد تبعیض و بی عدالتی در جامعه ایثارگری و مغایرت با سیاست های کلی نظام اداری و اصل هفتادوپنجم قانون اساسی از منظر کارشناسی توصیه نمی شود. در مقابل، پیشنهاد می شود نمایندگان محترم از طریق الحاق یک تبصره جدید ذیل ماده (۲۱) قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران، دستگاه هایی که بدون آزمون استخدامی افراد مشمول ماده مزبور را به کارگیری نموده اند را مکلف نماید از طریق برگزاری آزمون استخدامی شرایط بهره مندی از مزیت این ماده قانونی را برای کلیه فرزندان ایثارگر فراهم کند.