اظهارنظر کارشناسی درباره: «طرح مدیریت متمرکز فرهنگی»

طرح «مدیریت متمرکز فرهنگی» به شماره ثبت ۲۷۷ بر آن است که با ادغام برخی نهادها و دستگاه های فرهنگی نظیر سازمان های تبلیغات اسلامی و سازمان اوقاف و امور خیریه تحت عنوان اصلاح ساختار اداری، با ایجاد متولی واحد ذیل دفاتر نمایندگان ولی فقیه مرکز شهرستان ها از حجم موازی کاری و اتلاف منابع کاسته و تمرکز در اداره امور فرهنگی را به ارمغان آورد. سابقه ارائه این گونه طرح ها در ادوار گذشته نیز وجود دارد منتها هیچ کدام به سرانجام نرسیده است. از جمله مهم ترین علل ناکامی این ایده می توان به مواردی چون مغایرت با اصل پنجاه و هفتم قانون اساسی و ورود بدون کسب نظر موافق ولی امر درخصوص قلمرو صلاحیتی و دستگاه های تحت نظر ایشان، موسع شدن پیکره اجرایی و بروز ناکارآمدی و تغییرات صرفا صوری و شکلی، وجود حوزه های نامتجانس و کم بودن موارد موازی کاری، کاهش سطح مسئولیت پذیری و نظارت بر دستگاه های مزبور، عدم امکان ورود مجلس در حوزه صلاحیت شورای عالی انقلاب فرهنگی اشاره کرد. ملاحظه مهمی که درخصوص ارائه طرح های ادغام دستگاه ها و نهادهای فرهنگی باید مدنظر قرار گیرد این است که صرف نظر از اینکه ایده تمرکز دستگاهی و در پی آن قبض اعتبارات در حوزه دین و فرهنگ به جهت عدم اتلاف منابع درست است یا غلط، در واقعیت استقرار این ایده در نگاه تصمیم گیران کشور به کاهش و یا حذف اعتبارات نهادهای فعال و موثر دینی و فرهنگی در قوانین بودجه سنواتی منجر شده است. بنابراین با توجه به ملاحظات و نقطه نظرات مطرح شده در گزارش طرح «مدیریت متمرکز فرهنگی» از حیث کارشناسی قابل دفاع نیست و با توجه به ایرادهای اساسی مطروحه در کلیات و جزئیات آن، رد طرح مزبور پیشنهاد می شود.