مقایسه وضعیت روی در بیماران مبتلابه فنیل کتونوری تحت درمان با فرمولای متابولیک با افراد سالم

مقدمه: غذاهای غنی از پروتئین در بیماران مبتلابه فنیل کتونوری محدود می شوند. فرمولای متابولیک بدون فنیل الانین جایگزین شیر، فرآورده های لبنی، گوشت و ماهی می شود. لذا این بیماران ممکن است در معرض خطر کمبود پروتئین و درنتیجه کمبود روی قرار گیرند. هدف از این بررسی تعیین وضعیت روی در بیماران فنیل کتونوری تحت درمان با فرمولای متابولیک در مقایسه با افراد سالم بود. روش و بررسی: این مطالعه مورد – شاهدی با مشارکت ۲۹ بیمار مبتلابه فنیل کتونوری (PKU) و ۲۹ نفر فرد سالم به عنوان شاهد با سن ۴۲-۵/۰ سال در استان یزد و بوشهر انجام شد. غذاهای دریافتی روزانه به وسیله پرسشنامه یادداشت خوراک به مدت ۳ روز گردآوری گردید.  غلظت روی پلاسما با روش اسپکتروفتومتری با جذب اتمی شعله ای اندازه گیری شد.  p کمتر از ۰۵/۰ به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: میانه روی پلاسما در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۸۶/۵ و ۳۴/۸ میکرومول بر لیتر بود (۱۱/p<.). میانه روی پلاسما در هر دو گروه کمتر از دامنه نرمال بود. روی دریافتی در گروه مورد نسبت به کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (۰۰۱/p<.).فراوانی کمبود روی در گروه مورد ۸۲.۸ و در گروه شاهد ۸۶.۲ درصد و در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (۱p=). نتیجه گیری: باوجوداینکه دریافت روی در گروه مورد نسبت به شاهد به طور معنی داری بیشتر بود اما سطح روی پلاسما در گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری نداشت. در هر دو گروه مورد و شاهد فراوانی بالای کمبود روی ملاحظه گردید.