ساز و کار شناختی آمیختگی و نقش آن در مفهوم سازی های قرآنی

مقدمه: رویکرد نوین معناشناسی شناختی، به عنوان یکی از شاخه­ های علوم شناختی، امروزه زمینه ی گسترده­ای از مطالعات میان­ رشته­ ای را فراهم ساخته است.در این مﻘاله تلاش شده تا به کمک یکی از نظریه­ های مطرح در این رویکرد، تحت عنوان آمیختگی مفهومی فوکونیه و ترنر ، مولفه­ های شناختی فرایند مفهوم­ سازی در آیات قرآن تبیین شود. محدوده ی بررسی تحقیق، ۱۵ جزء دوم قرآن  است. پرسش اصلی مﻘاله این است که آیا با استناد به مبانی نظریه ی آمیختگی، فرایند ساخت مفاهیم قرآنی تبیین­ پذیر است؟ بر اساس فرض ما می­توان فرایند ساخت مفاهیم (شیوه­ های مفهوم­ سازی) قرآن را با استفاده ازچارچوب نظریه ی آمیختگی تبیین کرد. روش: داده­ ها به کمک فیش­ برداری و بر پایه ی مطالعات کتابخانه­ ای و نیز با استفاده از منابع تفسیری معتبر و نرم­ افزار پژوهشی جامع تفاسیر نور جمع­ آوری و به شیوه ی علمی توصیفی تحلیلی بررسی شدند.یافته ­ها: نتایج این بررسی نشان میدهد که از منظر معناشناسی شناختی و بر پایه ی مفاهیم عینی در ساختار معنایی قرآن ، کاربست نظریه ی آمیختگی میتواند در تبیین ساخت مفاهیم انتزاعی راه­گشا باشد، ضمن اینکه این شیوه ی مفهوم­ سازی ریشه در رابطه ی زبان و ذهن دارد. نتیجه­ گیری: در نهایت معلوم شد که با استفاده از انگاره ی چهارفضایی آمیختگی و مطابق دسته­ بندی­های فوکونیه و ترنر از  آمیزه­ های مفهومی در این چارچوب نظری، میتوان چگونگی مفهومسازی­ های قرآنی را در ورای ساختار چندوجهی این کتاب آسمانی نشان داد.