بررسی دیدگاه دانشجویان در مورد اثرات گروههای دوستی و ورزش برفرایند تعلیم و تربیت

مقدمه: عوامل محیطی،اجتماعی مانند گروه های دوستی وپرداختن به ورزش میزان لذت را در افراد افزایش داده و انسان را متحول می سازد گروههای دوستی و فعالیت های بدنی و ورزش می توانند عامل موثری در تسریع اجتماعی شدن و تحول روانی،اجتماعی نوجوانان و جوانان باشند.دانشگاه و مدرسه درپیوستن دانشجویان و دانش آموزان به گروه های دوستی و تیم های ورزشی و در نتیجه به عنوان عاملی پویا در رشد و تکامل اجتماعی نقش دارند.هدف این مطالعه بررسی دیدگاه دانشجویان در مورد اثرات گروههای دوستی وورزش برآموزش و یادگیری وبه عبارتی تعلیم و تربیت می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر با استفاده ازروش توصیفی- تحلیلی،مقطعی،در جامعه دانشجویان دانشگاه یزد درسال تحصیلی ۹۱-۱۳۹۰ انجام شده است. به این منظور ۴۰۶ نفر از دانشجویان به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند وبه پرسشنامه محقق ساخته ای که روایی وپایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۷/۸۲ %در صد محاسبه گردید پاسخ دادند.به منظور توصیف داده هااز شاخص های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیارو برای آزمون فرضیه ها از آزمون های کای اسکوئر و آزمون همبستگی پیرسون ،آزمون وآنووا یک طرفه استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد ۸۸ در صد دانشجویان معتقد به نقش زیاد وخیلی زیاد تاثیر عامل گروههای دوستی و ۲/۷۸ درصد آنهامعتقد به نقش زیاد وخیلی زیاد تاثیر عامل ورزش بر روند رشد تعلیم و تربیت می باشند که تاثیر عوامل مذکور از نظر آماری معنادار می باشند(۰۱p ≤). از بین متغیرهای دموگرافیک فقط وضعیت تاهل با گروههای دوستی و ورزش و شغل مادر با گروه دوستی رابطه معنی داری دارند ودر هیچکدام دیگر از متغیرها با عوامل اجتماعی مذکور رابطه معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری:دیدگاه دانشجویان نشان داد عوامل گروههای دوستی و ورزش بر تعلیم و تربیت تاثیر گذاری بسیار بالایی داشته که نهایتا به بهبود روابط اجتماعی می انجامدو امکان یادگیری را در گروههای متفاوت افزایش می دهد و تقویت گروههای دوستی و تیم های ورزشی در محیطهای آموزشی تاثیر بسیار مهم در اجتماعی نمودن نوجوانان و جوانان دارد که تسهیل کننده کسب مهارت های زندگی وفرایند یادگیری است و در نتیجه موجب رشد تعلیم و تربیت افراد جامعه می گردد.