کاربرد مدل تحلیل چند معیاره جهت برنامه ریزی بخش آبیاری ( مطالعه موردی اراضی پایاب سد مخزنی مهاباد)

افزایش تقاضای آب جهت مصارف متعدد و آلودگی منابع آب ناشی از فعالیت های بشر , باعث کمبود منابع آب و نهایتاً کاهش سهم آب قابل استحصال بخش آبیاری شده است , لذا برنامه ریزی جهت استفاده بهینه از آب آبیاری ضروری به نظر می رسد . در این مطالعه یک مدل برنامه ریزی چند منظوره آبیاری با اهداف حداکثرکردن سود بخش کشاورزی , حداکثر نمودن سطح زیر کشت , حداکثر نمودن اشتغال و حداکثر نمودن تولید انرژ ی برق آب ی و محدودیت هایی همانند ظرفیت مخـزن سـطح ی , برداشـت آب زیرزمینی , ظرفیت سیستم انتقال آب ( کانال ها و ایستگاه های پمپاژ ), سطح زیر کشت و غیره که روی سیستم اثر گذار هستند , به منظور بهینه کردن برنامه ریز ی آبیار ی اراض ی پایاب سد مخزن ی مهابادکه بخش ی از حوزه آبریز دریاچه ارومیه است , استخراج شـده است . نخست با استفاده از روش حدی (Constraint method) سناریو های متعدد طرح آبیاری تهیه شده است , سپس با استفاده از روش چند معیاره فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP , Analytical Hierarchy Process) سناریوهای متعـدد طـرح آبیـار ی بـه لحاظ محدودیت منابع آب اولویت بندی شده اند و مناسب ترین طرح آبیاری انتخاب شده است . مقایسه نتایج حاصل از مدل با وضعیت موجود نشان می دهد که استفاده از مدل می تواند جهت افزایش اهداف سیستم، موثر واقع گردد و مدیران منابع آب را در تصمیم گیری کمک نماید .