مطالعه سبک های عشق ورزی و رضایت زناشویی در افراد با سبک های دلبستگی مختلف

مقدمه و هدف: خانواده موفق خانواده ای است که اعضای آن افزون بر گفت و گو صمیمانه و همدلی، به یکدیگر مهر میورزند و برای رشد و تعالی یکدیگر در تلاش اند. کیفیت دلبستگی در دامان خانواده شکل گرفته و نقش قابل توجهی در روابط افراد دارد؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف مطالعه سبک های عشق ورزی و رضایت زناشویی در افراد با سبک های دلبستگی مختلف انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع علی مقایسه ای بوده که طی آن متغیرهای عشق ورزی، رضایت زناشویی، و دلبستگی در افراد با سبک های دلبستگی مختلف مقایسه شدند. جامعه آماری این پژوهش شمل تمامی دانشجویان متاهل دانشکده علوم انسانی ورودی ۹۵-۹۴ دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، در محدوده سمنی ۴۰-۲۵ سال بود. از جامعه مورد نظر نمونه ای به حجم ۲۵۰ نفر، از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و به پرسش نامه استاندارد سبک های دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷)، پرسش نامه الگوهای عشق استرنبرگ (۱۹۹۷)، و مقیاس رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) پاسخ دادند. نتایج: تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که بین گروه های دارای سبک های دلبستگی و سبک های عشق ورزی گوناگون از نظر رضایت زناشویی تفاوت معنادار وجود دارد (P<۰.۰۵) و همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان از وجود رابطه چندگانه معنادار بین مولفه های عشق و سبک های دلبستگی بارضایت زناشویی داشت. بحث: با توجه به نتایج این پژوهش می توان با شناخت سبک های دلبستگی دانشجویان میزان صمیمیت زناشویی آنان را پیش بینی نمود و همچنین نتایج نشان دادند که سبک های دلبستگی، تاثیرات عمیقی بر گستره زندگی و سبک های عشق ورزی این افراد دارند.