بررسی تطبیقی شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات خانوادگی ایران و سنگاپور

بکارگیری شیوه های دوستانه حل و فصل اختلافات (سازش، مشاوره،مذاکره، داوری، میانجی گیری، و .. ) با هدف حفظ کیان خانواده، کاهش آمار دعاوی خانوادگی، مصون ماندن حریم خصوصی و فراهم آمدن زمینه بازگشت زوجین به یکدیگر و مرتفع نمودن دغدغه مادران برای ورود فرزندان به فضاهای تنش زادی دادگاه های خانواده، کوتاه نمودن مراحل رسیدگی و تخصصی نمودن نحوه رسیدگی به اختلافات خانوادگی، مهمترین مزایای کاربردی سازی این شیوه ها است. بنابراین به کارگیری شیوه های جایگزین یا دوستانه جهت حل و فصل اختلافات عبارت است از روش هایی که در خارج از دادگاه موجب حل و فصل دعاوی می گردد. این مبنا قضا زدایی از اختلافات خانوادگی با تاکید بر سه روش داوری، میانجی گری و مشاوره با ورود اشخاصی که دارای حسن نیت و تجربه و بینش کافی در امورز خانواده هستند و با تراضی زوجین انتخاب می گردند فصل مشترک این شیوه ها است که تجربه موفقیت آمیز بکارگیری این شیوه ها در بسیاری از کشورهای جهان، ضرورت کاربست این مهم را بیش از پیش آشکار می نماید. در کشور ما نمونه این تجربه در الزام به اخذ گواهی عدم انصراف از طلاق از مراکز مشاوره، خارج از دادگاه در بحث طلاق توافقی، از سال ۱۳۹۹ است.