بررسی انواع لحن گفت وگو در شخصیت های چهارمقاله نظامی عروضی سمرقندی

لحن گفت وگوی اشخاص در کنار سایر عناصر داستانی ازجمله فضاسازی، راوی، طرح، شخصیت و... یکی از شیوه های مهم و هنرمندانه در ایجاد ارتباط بین داستان و مخاطب است و از آنجاکه این عنصر، بازگوکننده حال وهوایی خاص و جنبه های رفتاری هستند که براساس آن باید متن خوانده و فهمیده شود، دارای اهمیت فراوانی است تا جایی که شناخته نشدن درست آن می تواند از یک سو مخاطب را در فهم و برقراری رابطه منطقی بین اجزای داستان و از سوی دیگر از درک صحیح متن و اندیشه صاحبش گمراه سازد. اما لحن چیست و انواع و اهمیت این عنصر داستانی کدام است و ضرورت به کارگیری آن تا چه اندازه می تواند در لذت بردن از یک اثر، تاثیرگذار باشد؟ در پژوهش حاضر، ۲۴ لحن به کار رفته در کتاب چهارمقاله نظامی عروضی سمرقندی بررسی می شود تا ضمن روشن ساختن اهمیت کاربرد این عنصر داستانی در آن، دریابیم که آیا می توان تناسبی بین تعداد و انواع گوناگون لحن ها در هر بخش از این کتاب با محتوای آن مشاهده کرد؟