اثر ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط تنش گرمای آخر فصل در اهواز

به منظور بررسی اثر کود ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران در شرایط تنش گرمایی آخر فصل، آزمایشی مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت یک آذر، ۲۰ آذر و ۱۰ دی در کرت های اصلی و پنج سطح کود ورمی کمپوست (صفر، پنج، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ تن در هکتار) در کرت های فرعی بود. تجزیه واریانس نشان داد که اثر تاریخ کاشت و کود ورمی کمپوست بر صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (۲۳۵۶ کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت یک آذر و کمترین آن (۱۷۳۲ کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت ۱۰ دی بود. همچنین در سطوح مختلف کود ورمی کمپوست، بیشترین عملکرد دانه (۲۵۹۳ کیلوگرم در هکتار) در مصرف ۲۰ تن در هکتار ورمی کمپوست و کمترین آن (۱۵۶۶ کیلوگرم در هکتار) در عدم کاربرد ورمی کمپوست حاصل شد. به طور کلی تاخیر در کاشت و وقوع تنش گرمایی آخر فصل، باعث کاهش عملکرد دانه ولی افزایش میزان مصرف ورمی کمپوست در تاریخ های کاشت مختلف، موجب افزایش عملکرد دانه گندم شد.