Job Satisfaction and its Related Factors among Nurses in the Public Hospitals of Zanjan University of Medical Sciences, ۲۰۱۰

  چکیده   زمینه و هدف: پرستاران عمده ترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشتی و سلامت را تشکیل می دهند. رضایت شغلی سبب می شود که بهره وری سازمان افزایش یافته و کارمند نسبت به سازمان متعهد گردیده و سلامت فیزیکی و ذهنی وی تضمین گردد. شناخت عوامل موثر در ایجاد رضایت شغلی پرستاران می تواند در افزایش رضایت شغلی پرستاران و ایجاد انگیزه لازم در جهت انجام وظایف درمانی، آموزشی و پژوهشی مفید باشد. در این پژوهش میزان رضایت شغلی پرستاران و عوامل تاثیر گذار بر آن مورد بررسی قرار گرفت.   روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که جامعه مورد مطالعه آن را پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر زنجان تشکیل داده اند. ۴۷۲ پرستار در این مطالعه شرکت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل ۲۵ گویه در حیطه های امنیت شغلی، سبک مدیریتی، محیط کار و امکانات رفاهی، حقوق و مزایا و خود پنداری از وجهه اجتماعی پرستار بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون آماری مجذورکای در محیط نرم افزار آماری ۱۶ spss استفاده شده است .   یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، میانگین نمره رضایت شغلی پرستاران از صد نمره (۸۷/۱ ±۲/۵۱) بدست آمد. بیشترین میانگین نمره مربوط به وجهه اجتماعی حرفه پرستاری در جامعه بود (۶۹/۲ ±۳۹/۶۲) . کمترین میانگین نمره ها مربوط به رضایت از محیط کار و امکانات رفاهی (۲۶/۲ ±۸۲/۴۴) و حقوق و مزایا (۶۳/۲ ±۷۶/۴۵) بود.   نتیجه گیری: از جمله عوامل تاثیر گذار بر رضایت شغلی پرستاران اختصاص امکانات رفاهی، رضایت از محیط کار و بهبود حقوق و مزایا بودند. لحاظ نمودن کاهش ساعات کار، نوبت کاری و اضافه کار در ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری و رضایت دو جانبه پرستار و بیمار امری ضروری به نظر می رسد.