اثر تمرین های پیلاتس بر بهره حافظه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف: تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین­ های پیلاتس بر بهره حافظه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش: این تحقیق از نوع نیمه ­تجربی می باشد که با طرح پیش آزمون – پس ­آزمون اجرا شد. شرکت ­کنندگان این تحقیق را ۳۳ زن۲۰ تا۵۰ ساله مبتلا به ام.اس تشکیل می­دادند که در سال ۱۳۹۰ به انجمن ام.اس استان اصفهان مراجعه کرده بودند. آزمودنی ­ها به طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱۸ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. بهره حافظه بیماران با استفاده از آزمون حافظه بالینی وکسلر قبل و بعد از هشت هفته ارزیابی شد. سپس گروه تجربی به مدت هشت هفته (سه جلسه یک ساعته در هفته) در تمرین­های پیلاتس شرکت کردند. گروه کنترل در این دوره به فعالیت­های روزانه خود ادامه داد. پس از اتمام تمرین­ها از هر دو گروه پس­آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته­ ها: آزمون آماری آنالیز کواریانس نشان­ دهنده تفاوت معنادار بهره حافظه گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد پس از هشت هفته تمرین بود. نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­ های این پژوهش، تمرین­های منتخب پیلاتس بر بهبود بهره حافظه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر است.