رابطه درک جملات موصولی و درک متن: ابزار سنجش درک نحوی

هدف: یکی از دلایل عدم درک مطلب، آشنا نبودن با ساختهای نحوی است. خوانندگان مبتدی توانایی تشخیص ساختارهای نحوی را ندارند و به جای پردازش متن به صورت واحدهای معنادار بیشتر به خواندن واژه به واژه تمایل دارند. بند موصولی به دلیل ویژگی های نحوی و معنایی خود همواره مورد توجه خاص محققان در بررسی درک نحوی بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه درک نحوی جملات موصولی با درک متن در زبان فارسی و نیز مطالعه تولید ابزار مناسب به منظور سنجش درک جمله های موصولی زبان فارسی است. روش: روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بوده و در آن از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. در این پژوهش از میان مدارس دخترانه و پسرانه سه منطقه در تهران، ۱۶۰ دانش آموز پایه چهارم دبستان با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش درک متن از آزمون های پرلز و برای سنجش درک نحوی از آزمون محقق ساخته استفاده شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که درک نحوی جمله های موصولی به طرز معناداری درک متن را پیش بینی میک ند. نتیجه گیری: درک نحوی یکی از عوامل موثر در درک متن است و از این رو می بایست مورد توجه برنامه ریزان آموزشی قرار گیرد تا از طریق آموزش ساختارنحوی جمله های زبان فارسی، مسیر درک متن برای دان شآموزان هموار شود.