رابطه فرا شناخت، اضطراب و افسردگی در مادران دانش آموزان ناشنوا و عادی دوره پیش دبستانی و دبستانی شهرستان رشت

هدف: در این پژوهش، فراشناخت و اضطراب و افسردگی در مادران کودکان ناشنوا در مقایسه با مادران کودکان عادی بررسی شد. روش: طرح این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی وجامعه آماری آن ۱۰۰ نفر از مادران دانش آموزان استثنایی و ۴۴ هزار نفر از مادران دانش آموزان عادی بود .نمونه شامل ۵۰ نفر ازمادران دانش آموزان ناشنوای مدارس استثنایی باغچه بان و پروانه و همچنین ۵۰ نفر از مادران کودکان عادی شهرستان رشت بودند . نمونه اول با استفاده از نمونه گیری دردسترس از میان مادران دانش آموزان دو مقطع پیش دبستانی و دبستانی و نمونه دوم به طور تصادفی از میان مادران دانش آموزان همین دو مقطع از مدارس عادی نواحی آموزشی ۱ و ۲ شهرستان رشت انتخاب شدند. در این دو گروه ، فراشناخت به وسیله پرسشنامه باورهای فراشناختی تجدیدنظر شده ( ۳۰_MCQ )، اضطراب با مقیاس خودسنجی اضطراب اشپیلبرگر (TAI) و افسردگی با آزمون افسردگی بک تعیین شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان دادند که میزان اضطراب و افسردگی دو گروه مادران با کنترل سن آنها تفاوت معناداری دارد ؛ به این صورت که میزان افسردگی مادران دانش آموزان ناشنوا بسیار بیشتر از مادران دانش آموزان عادی است. در میزان فراشناخت، میانگین های دو گروه مادران نزدیک به هم بود. متغیر اضطراب ضرایب همبستگی معناداری با افسردگی و فراشناخت (P<۰/۰۱)داشت. . نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج حاکی از آن بود که در هر دو گروه فراشناخت رابطه مثبت و معناداری با افسردگی دارد و به طور مجزا در گروه مادران دانش آموزان ناشنوا با اضطراب رابطه معناداری ندارد.