مدار قشری - زیر قشری مغز و اختلال وسواسی - جبری

این واقعیت که نیمی از TANs در مرز بین استریوزوم-ماتریوزوم قرار دارند می توانست محلی برای ارتباط دستگاه لیمبیک (منطقه ای که بطور سنتی مقر هیجانات و خاطرات تلقی) می شود)باسایر سیستم ها(مثلا قشر پره فرونتال) وهمانگ شدن اطلاعات آنها با هم در نظر گرفته شود-موضوعی که همیشه سخت مورد توجه محققان بوده است. در بعد آناتومی میکروسکوپی نیز این احتمال را مطرح کردند که ممکن است نوعی اختلال عملکردی انتخابی در استریوزوم ها وجود داشته باشد که خود منجر به نقص عملکرد مسیر غیرمستقیم و پرفعالیتی بخش متراکم جسم سیاه (SNc) و در نهایت افزایش فعالیت مسیر مستقیم می شود(شکل ۸). یک نتیجه مهم این است که گرچه ارتباطات جانبی متعددی در استیاتوم وجود دارد و هر نورون منفرد از نورون ها و نواحی متعددی استطاله دریافت می کند،اما این حالت تنها نشان دهنده حداکثر ظرفیت های سیستم است و به طور معمول به دلیل اثرات تعدیلی (modulatory) دوپامین بسیاری از دروندادها خاموش باقی می مانند و کل سیستم به سوی مدل«حلقه های متعدد موازی»سوق داده می شود که خود را به شکل فعالیت مستقل نورون های گلوبوس پالیدوس نمایان می سازد. (مثلا از ۷ مقاله ای که مبتلایان به OCD را با گروه کنترل مقایسه کرده اند ۵ مورد افزایش متابولیسم قشر اوربیتوفرونتال (به تصویر صفحه مراجعه شود)شکل ۹-فرضیهء اثرات تعدیلی دوپامین بر ارتباطات عملکردی در هسته های قاعده ای:این احتمال وجود دارد که عمل اصلی دوپامین،تنظیم میزان ارتباط بین اجزاء مختلف هسته های قاعده ای باشد. گرچه می توان این یافته ها را بر اساس فرضیه گروه UCLA بدین شکل تفسیر نمود که حلقهء قشر اوربیتو فرونتال خلفی- استریوزوم های استریاتوم شکمی-مسیر غیرمستقیم دچار کاهش فعالیت است اما برای پرکاری حلقهء موازی دیگری که احتمالا شامل قشر اوربیتوفرونال قدامی-ماتریزوم ها-مسیر مستقم خواهد بود شواهد میکروسکوپی قطعی ارائه نشده است.