کاربرد توان ها و شاخص های اقلیمی در رابطه با توسعه گردشگری (مطالعه موردی استان گیلان)

جغرافیای گردشگری و رابطه میان اقلیم و گردشگری بر ضرورت تجزیه و تحلیل توان گردشگری از بعد شرایط اقلیمی تاکید می ورزد.استان گیلان یکی از استان های شمالی کشور به دلیل دارا بودن شرایط ویژه جغرافیایی، مناظر بدیع طبیعی و برخورداری از منابعآب فراوان در ردیف یکی از مهمترین مناطق گردشگری کشور میباشد. در این پژوهش با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی بیکر وTCI مناطق مختلف استان از نظر آسایش اقلیمی در دوره آماری ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از این شاخص ها و نیز با استفاده از نرم افزار GIS اقدام به تهیه نقشه پهنه بندی این شاخص ها شد. نتایج بدست آمده از شاخص های زیست اقلیمی نشان می دهند که دوره آسایش استان از ماه اسفند شروع و تا اواخر خرداد و همچنین ماه های مهر و آبان ادامه می یابد. درماه های فصل تابستان افزایش دما موجب کاهش آسایش اقلیمی در منطقه شده است.