حضور پارتیان در مناطق جنوبی خلیج فارس (شرق و جنوب شرق شبه جزیره عربستان) بر اساس مدارک باستان شناختی به دست آمده از محوطه های پارتی سواحل جنوبی خلیج فارس

هرچند ارتباط بین شرق و جنوب شرق عربستان با مناطق مختلف ایران پیش از دوره­ی ساسانی به خوبی دانسته     نمی­شود و مدارک نوشتاری اندکی از این دوره باقی مانده، اما شمار فراوان مدارک باستان­شناختی به دست آمده از این منطقه و شمار اندک مدارک نوشتاری باقی مانده نشان می­دهد که این ناحیه در این دوره ارتباطات بسیار نزدیکی با ایران داشته و تحت کنترل قانونی و رسمی پارتیان بوده است.هدف اصلی این تحقیق مطالعه­ی مواد فرهنگی باستان­شناختی به دست آمده از محوطه­های اشکانی شرق و جنوب شرق عربستان است که این ارتباط نزدیک را ثابت می­کنند. با مطالعه­ی این مواد دانش ما از برهم کنش های بین این منطقه و سواحل شمالی خلیج فارس در این دوران بیشتر می­شود. سفال از جمله مهم ترین مواد فرهنگی­ است که ارتباط تنگاتنگ بین محوطه­های سواحل جنوبی با سواحل شمالی خلیج فارس را نشان می­دهد. سفال فراوان­ترین مدرکی است که ارتباط بین سواحل جنوبی خلیج فارس و مناطق مختلف ایران را در دوره­ی پارت و ساسانی نشان می­دهد، به خصوص نمونه­های شاخصی که مشابه آنها را به راحتی می­توان از ایران معرفی کرد. از جمله می­توان به سفال گونه­ی لعاب­دار، منقوش یک رنگ و دو رنگ، لوندو، پوست تخم مرغی، لوندو و سیاه خشن اشاره کرد. به غیر از سفال، مواد فرهنگی دیگری مانند سکه، اشیای فلزی، شیشه، پیکره و معماری و کتیبه­های به خط آرامی که نشان دهنده­ی ارتباط نزدیک بین سواحل جنوبی و شمالی خلیج فارس است از شماری از محوطه­های اشکانی شرق و جنوب شرق عربستان به دست آمده است.