کاربرد روش تاگوچی در تعیین طرح اختلاط بهینه بتن سبک سازهای ساخته شده با سبکدانه های اسکوریا

بتن های سبک علاوه بر کاهش وزن ساختمان می تواند در راستای صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش هزینه های حمل و نقل و کاهش مصالح مصرفی نظیر سیمان، آرماتور و سنگدانه ها موثر باشد. از نظر مقاومت، بتن های سبک به سه دسته سازه ای، نیمه سازه ای (شبه سازه ای) و غیر سازه ای تقسیم بندی می شوند. هدف از تحقیق حاضر تعیین طرح مخلوط بهینه بتن سبک سازه ای حاوی اسکوریا و دانه های سنگی لیکا با حداقل وزن مخصوص و مقاومت فشاری قابل قبول می باشد. برای این منظور روش تاگوچی با پنج پارامتر موثر و در چهار سطح مورد استفاده قرار گرفته است. در این مطالعه بدلیل پارامترهای متنوع که بر مقاومت فشاری و وزن مخصوص تاثیر گذار هستند، پنج فاکتور مهم انتخاب شده اند که عبارتند از نسبت درشت دانه به ریز دانه، نسبت درشت دانه به گراول، نسبت ریزدانه به ماسه، نسبت اسکوریای ریزدانه به لیکاری ریزدانه و میکروسیلیس. سایر پارامترها مانند نسبت آب به سیمان، افزودنی ها و سیمان به عنوان پارامترهای ثابت در نظر گرفته می شوند. بر اساس روش تاگوچی پنج پارامتر موثر در چهار سطح اورتوگول L16 بکار رفته است. بعد از آنالیز و تعیین سطوح بهینه، مشخص گردید که روش تاگوچی سیستماتیک برای دستیابی به طرح مخلوط بهینه بسیار مفید است.