حقوق زنان و سازمان ملل متحد

این مقاله با استناد به تصویب پیشنویس قطعنامه ای با عنوان «افزایش مشارکت زنان در توسعه یک محیط توانمندساز برای دستیابی به برابری جنسیتی و پیشرفت زنان با تاکید بر حوزه های آموزش، بهداشت و اشغال» توسط کمیسیون مقام زن در ماه مارس ۲۰۰۶ ضمن بررسی نکات محوری این قطعنامه و همچنین وضعیت کلی موضوع «زن در سازمان ملل متحد»، موقعیت کنونی کنوانسیون منع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان را مورد ارزیابی قرار داده، جهت نحوه مواجهه با آن از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران، پیشنهاداتی را مطرح می نماید