درنگی در کارنامه ۲۰۰۴-۱۹۸۲؛ کمیسیون حقوق بشر و جمهوری اسلامی ایران

از سال ۱۹۸۲ تا سال ۲۰۰۴ نزدیک به دو دهه جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون حقوق بشر به عنوان کشور ناقض حقوق بشر معرفی می گردید و هر ساله قطعنامه ای بر علیه ایران، صادر می شد، اما در پاسخ به این سوال که چرا ایران به عنوان کشور ناقض حقوق بشر معرفی می شد؛ سه دیدگاه وجود داشت: دیدگاه اول که به عملکرد داخلی برای اثبات درست بودن قطعنامه های کمیسیون حقوق بشر اشاره می کرد. دیدگاه دوم که به دشمنی غرب با انقلاب ایران و تلاش آنها برای انزوای کشورمان با توجه به حربه ی حقوق بشر اشاره می کند و علت آن را ساختار سیاسی کمیسیون حقوق بشر می دانند. و دیدگاه سوم تلفیقی از دیدگاه اول و دوم می باشد. در این تحقیق که بهترین راهکار عملی در برخورد با کمیسیون حقوق بشر به وسیله ی مطالعه ی روابط متقابل جمهوری اسلامی با کمیسیون ارائه شود. اما در ابتدا برای اینکه به دیدگاه و نگرش ایران نسبت به کمیسیون حقوق بشر پی ببریم و همچنین عملکرد ایران را بررسی کنیم، لازم است مروری بر نحوه ی نگرش ایران نسبت به سازمان ملل داشته باشیم. چرا که کمیسیون حقوق بشر، جزئی از سازمان ملل متحد می باشد و داشتن دیدگاه منفی و یا مثبت نسبت به سازمان ملل می تواند نگرش به کمیسیون حقوق بشر را تغییر دهد