تاملی در حلقه ارتباط عرفان و جامعه شناسی دینی
محل انتشار: فصلنامه عرفان اسلامی، دوره: 18، شماره: 70
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-18-70_009
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1400
چکیده مقاله:
دین، مقوله جداییناپذیر جامعه است. هر دینی دستورهایی دارد که بنابه سطوح و ردههای گوناگون جامعه، تفسیر و تحلیل میشود. جامعه همنوا با دین پیشمیرود و بیشتر نیازهای خود را از آموزههای دینی میجوید. دراینخصوص، جامعهشناسی رفتاری همنوا و موازی با دین دارد، یعنی نظریات جامعهشناختی را تافته جدابافتهای از دین فرضنمیکند. ازطرفدیگر، در تاریخ ایران (و بیشتر سرزمینها)، پدیدهای بهنام «عرفان» داریم. با اینکه در دیدگاه اول، ممکناست اینگونه بهنظررسد که عرفان یا تصوف، خلاف خواستههای جامعه حرکتکردهاست و نظریات آنارشیستی دارد؛ اما با تحلیل تمام دیدگاههای عرفانی در تمام ردههای تاریخ، میتوان اینادعا را ردکرد و گفت که: عرفان (تصوف)، دین و جامعهشناسی در یکراستا حرکتکردهاند. یافتههای پژوهش حاضر که بهروش تحلیلی توصیفی انجامیافته، نشانمیدهد عارفانی مانند سنایی غزنوی، عطار نیشابوری، مولوی و همفکران آنان، نظریههای عرفانی دارند که میتوان آنها را در ذیل جامعهشناسی مطالعهکرد. مهمترینفرضیهای که میتوان در ایننقد و بررسی عنوانکرد این است که عرفان و تصوف اسلامی ایران، برپایه نیازهای جامعه شکلگرفته و سعی دارد نظریات خود را براساس موازین اجتماعی ارائهدهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهرام باسیتی
استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. نویسنده مسئول: Shahram.basity@gmail.com
منیره مرادی نسب
مربی و عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
رنگین نگار کرمزاده
مربی و عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.