تحلیل داستان »هلال پنداشتن آن شخص خیال را» از مثنوی معنوی براساس مولفه های فردیت یونگ

با ظهور نقد ادبی جدید و رویکردهای آن، خوانش متون ادبی از دیدگاه­های گوناگون امکان­پذیر شد و دریافت معنای متن گستره بیشتری پیداکرد که به کمک آن می­توان به شباهت های معنی­دار متون مختلف پی­برد. آنچه یونگ با عنوان نقد کهن الگویی و مضامین ناخودآگاه جمعی یاد می کند؛ در روان آدمی نهادینه شده و به خصوص در آثار ادبی مختلف تجلی یافته­است. مفاهیم ابداعی یونگ؛ ازجمله کهن الگوهای باستانی مانند نقاب، پیر خرد، سایه ...وطبیعت هدفمند روان انسان، به سوی تفرد پیش­می روند. در عصر حاضر، با پیوند هرچه بیشتر ادبیات و روان شناسی، مطالعه آثار ادبی با رهیافت نظریات یونگ رونق بیشتری یافته­است. یکی از نظریاتی که در این آثار کاربرد دارد، نظریه فرآیند فردیت است؛ که مراحل تکامل فرد را به صورت علمی مرور می­کند. یونگ و مولانا درصدد هستند تا راه دستیابی انسان به سوی کمال را ترسیم­نمایند. پژوهش حاضر با این رهیافت سعی­دارد؛ با تحلیل محتوا، کهن­الگوهای متن داستان شخص خیال­بین وعمر را استخراج­نماید و با فهم آن­ها و قراردادن برابرنهاد کهن­الگوی مناسب، داستان را بازشناسی­نماید؛ و متن را براساس مولفه­های فردیت یونگ تحلیل­نماید. این پژوهش به روش کتابخانه­ای، با رویکرد تحلیلی توصیفی انجام گرفته­است.