بررسی ارتباط بین تمرکز مالکیت و سودآوری بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با توجه به نقش تعدیلگر اندازه بانک

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین تمرکز مالکیت و سودآوری بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با توجه بهنقش تعدیلگر اندازه بانک می باشد. برای دستیابی به این هدف، در محاسبه سودآوری بانک از دو شاخص بازده کل دارایی ها(ROA) و بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) استفاده گردید. نمونه ی آماری شامل ۱۵ بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران طی دوره زمانی ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ (۷ ساله) می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی و با نرم افزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین تمرکز مالکیت و سودآوری (بازده کل دارایی ها) ارتباط مستقیم وجود دارد ولی بین تمرکزمالکیت و سودآوری (بازده حقوق صاحبان سهام) ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین اندازه بانک ارتباط بین تمرکز مالکیت وسودآوری (بازده کل دارایی ها) را تعدیل میکند در حالیکه اندازه بانک ارتباط بین تمرکز مالکیت و سودآوری (بازده حقوقصاحبان سهام) را تعدیل نمی کند.