بررسی وضعیت انیمیشن ناسور از دیدگاه مخاطب

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 159

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARTS-2-4_004

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1400

چکیده مقاله:

هنر انیمیشن ایران در طی دو دهه اخیر تحولات بسیاری را شاهد بوده و فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر نهاده است؛ شاید به جرات بتوان گفت در میان هنرهای نمایشی هیچ رسانه ای تا به این حد افت و خیزهای گوناگون را تجربه نکرده است. در این پژوهش به بررسی وضعیت انیمیشن ناسور در سینمای ایران از دیدگاه مخاطب پرداخته شد. تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و نوع داده ها در این تحقیق با توجه به ابزارگردآوری داده ها (پرسشنامه) کمی است. همچنین براساس هدف، تحقیق حاضر کاربردی می باشد. روش گردآوری داده ها با توجه به نوع تحقیق کتابخانه ای و مراجعه به منابع و ماخذ علمی شامل کتاب، مجلات و نشریات ادواری موجود و همچنین سایت های اینترنتی حاوی تحقیقات و مقالات علمی معتبر بوده است. روش اجرا در پژوهش حاضر به صورت میدانی بوده و لذا از کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی با استفاده از پرسشنامه ای (بسته)به بررسی انیمیشن ناسور پرداخته و از آنان نظر خواهی شد. همچنین در این پژوهش با کارگردان انیمیشن ناسور جناب آقای کیانوش دالوند هم مصاحبه ای صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان کلاس دوم الف، دوم ب و کلاس سوم مدرسه علم و ایمان به تعداد ۶۵ نفر بودند. قلمرو مکانی و زمانی این پژوهش در سینمای آزادی و در ماه های محرم و صفر بوده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری طبقه تصادفی استفاده شده که برای این منظور پرسشنامه ارزیابی انیمیشن ناسور، ۱۱ سوالی توزیع و جمع آوری و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در سطح توصیفی و تحلیلی با استفاده از شاخص های آماری به توصیف و تلخیص متغیرهایی از قبیل نام مدرسه، تاریخ اجرا، تاریخ تولید پرداخته شد. همچنین در سطح توصیفی با استفاده از مشخصه های آماری نظیر فراوانی، درصد، به رسم نمودارها و تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شد. همچنین در سطح توصیفی با استفاده از مشخصه های آماری نظیر فراوانی، درصد، به رسم نمودارها و تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شد، نتایج نشان داد که ۷۹.۶ درصد افراد از دیدن انیمیشن ناسور لذت بردند و با آن ارتباط برقرار نمودند.

نویسندگان

سعید حقیر

دانشیار پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران

لیدا قربان

دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی، تهران، ایران