بررسی ارتباط ایجاد نوآوری و تکنولوژی بر بهبود عملکرد سازمانی (مطالعه موردی: صنعت پوشاک در استان هرمزگان)

نوآوری و خلاقیت یکی از مهمترین مسائل در حوزه مدیریت می باشد. افزایش رقابت و پیچیدگی در فضای کسب و کار از مشخصه های تجارت نوین است. تغییرات سریع و محسوس در عرصه های علم و فناوری باعث شده که سازمان های سنتی قادر به هماهنگی با آن نباشند. در این شرایط تنه سازمانی شانس بقا دارد که بتواند به مزیت رقابتی دست یابد و خود را پیوسته با تغییرات محیطی پیرامون خود وفق دهد و از تکنولوژی های نوین استفاده نماید که استفاده از تکنولوژی های روز دنیا، بهبود عملکرد سازمانی را به همراه خواهد داشت. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط ایجاد نوآوری و تکنولوژی بر بهبود عملکرد سازمانی می باشد. در این پژوهش به بررسی ایجاد نوآوری توجه به نوع هدف، کاربردی از نظر چگونگی اجرا در زمره تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد در صنعت پوشاک در استان هرمزگان به تعداد ۲۳۰۰ نفر می باشد که با فرمول کوکران، تعداد ۲۵۰ نفر به عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه تکنولوژی ویلیامز (۲۰۱۱)، پرسشنامه عملکرد سازمانی مقیمی و رمضان (۱۳۹۰) و پرسشنامه نوآوری سازمانی حمیدی زاده و همکاران (۱۳۹۳) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کلوموگروف اسمیرنوف جهت سنجش نرمال بودن داده ها، آزمون های رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون جهت تبیین رابطه و میزان پیش بینی کنندگی متغیرها و از آزمون تحلیل واریانس جهت بررسی تاثیر متغیرها بریکدیگر، استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد بین سیالی و عملکرد سازمانی: ابتکار و عملکرد سازمانی: تکنولوژی و کیفیت کار و تکنولوژی و کمیت کار ارتباط معنادار وجود دارد.