مقایسه ی تاثیر مراقبت حمایتی مادر و طب فشاری (نقطه ی BL۳۲) در لیبر بر فشار اکسیژن خون شریانی بندناف ((PO(۲)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WIRF-1-1_006

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1400

چکیده مقاله:

زایمان طبیعی تنش زاست و اضطراب و درد شدید مادر در این شرایط می تواند بر روی جنین، مادر و روند زایمان تاثیر منفی بر جایگذارد. مقادیر گازهای خونی بندناف بازتابی از وضعیت متابولیک جنین بوده و یکی از اجزای اصلی معیارهای تشخیص آسفیکسیزایمانی محسوب میشود. هر عاملی که میزان درد و اضطراب مادر را در طی لیبر کم کند منجر به بهبود اکسیژن رسانی جنین و بهبودگازهای خونی بندناف می شود. با حمایت و پشتیبانی مادر توسط دولا و کاربرد طب فشاری، می توان درد و اضطراب او را کاهش داد ووی را در تطابق با این بحران یاری نمود. هدف از این مطالعه مقایسه ی تاثیر مراقبت حمایتی مادر و طب فشاری (نقطه ی BL۳۲) درلیبر بر فشار اکسیژن خون شریانی بندناف نوزادان در زنان باردار است. در این کارآزمایی بالینی آینده نگر که در بیمارستان شوشتریشیراز انجام شد، ۱۵۰ زن باردار نخستزا که جهت زایمان مراجعه کرده بودند به روش تصادفی در دو گروه مداخله (مراقبت حمایتیو طب فشاری) و یک گروه کنترل (اقدامات معمول بخش) قرار گرفتند. نمره اضطراب مادر قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامهاسپیل برگر سنجیده شد و پیامدهای زایمان مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین نمره اپگار نوزاد، نمونه خون بندناف جهت انجامآزمایش ABG (گازهای خونی) و آنالیز هماتولوژیک به آزمایشگاه بیمارستان ارسال شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمارتوصیفی و استنباطی استفاده گردید. بعد از مداخله میانگین نمره اضطراب کلی در گروه کنترل بیشتر از گروه مراقبت حمایتی و طبفشاری بود (۰۰۱ / ۰ > p). ارتباط آماری معنی داری بین نمره اضطراب مادر بعد از مداخله و میانگین (۲)PO وجود داشت (۰۱۴ / ۰ = p).این مطالعه نشان داد که مراقبتهای حمایتی دولا و طب فشاری در نقطه ۳۲BL موجب کاهش اضطراب مادر و متعاقبا موجب بهبوداکسیژن رسانی جنین شده، بنابراین توصیه می شود از این دو روش غیردارویی در لیبر جهت بهبود نتایج زایمانی و ایجاد تجربه مثبتزایمانی استفاده شود و این روش ها به عنوان روش های غیردارویی موثر برای بهبود نتایج زایمان به تیم پزشکی معرفی شوند.

نویسندگان

زهرا مسعودی

کارشناسی ارشد مامایی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مرضیه اکبرزاده

کارشناس ارشد مامایی، مربی و عضو هیئت علمی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

نجف زارع

کارشناسی ارشد گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشکده پزشکی، شیراز، ایران