ارائه مدل پذیرش فناوری اطلاعات در پروژه های تحقیقاتی دانشگاهی حوزه ICT بر اساس مدل پذیرش فناوری ITAIM

امروزه ظهور و گسترش فناوریهایی که امکان ارتباط هر چه گسترده تر را فراهم کردهاند، تغییرات قابل ملاحظه ای را در هم زندگیخصوصی و هم زندگی حرفهای افراد به وجود آورده است. اجرای صحیح فناوری اطلاعات منشا توسعه اقتصادی و فرهنگی و ارتقایکیفیت زندگی از طریق تبادل اطلاعات و ارائه خدمات عمومی و خصوصی است. هدف از این پژوهش ارائه مدل پذیرش فناوریاطلاعات در پروژه های فناوری اطلاعات مراکز تحقیقاتی ICT دانشگاهی ایران می باشد. در این مقاله به بررسی عوامل و پارامترهایموثر بر پذیرش فناوری اطلاعات در پروژه های ICT مراکز تحقیقاتی دانشگاهی حوزه فناوری اطلاعات پرداخته شده است. برایجمع آوری داده ها و اطلاعات موردنیاز از پرسشنامه استاندارد مرتبط استفاده شده است. جامعه آماری مورد نظر خبرگان شاغل درپروژه حوزه ICT مرکز تحقیقاتی دانشگاه بوده است که به دلیل انتخاب پروژه خاص در حوزه مذکور، نمونه برداری غیراحتمالی دردسترس (۳۰ نفر) انجام شده است. تجزیه و تحلیل داده نیز با استفاده از نرم افزارهای Spss ۲۲ و Smart pls۳ انجام شد. باتوجهبه محاسبات انجام شده، می توان عوامل موثر بر پذیرش فناوری اطلاعات در مراکز تحقیقاتی دانشگاهی را به چهار دسته شاملعوامل مرتبط با فناوری اطلاعات، عوامل سازمانی، عوامل مرتبط با مدیر عالی اجرایی و عوامل فردی تقسیم نمود. نتایج تحقیقنشان می دهد، به ترتیب عوامل مدیریتی (به میزان ۰/۴۹۷)، عوامل مرتبط با فناوری اطلاعات (به میزان ۰/۴۶۰) و عوامل فردی (به میزان ۰/۴۵۷) بر پذیرش فردی فناوری اطلاعات و عوامل سازمانی (به میزان ۰/۴۶۹) و عوامل فردی (به میزان ۰/۴۵۹)تاثیرگذاری قابل توجهی بر پذیرش سازمانی فناوری اطلاعات دارند.