بررسی تاثیر تاب آوری و سبک های تفکر با آسیب درون ریز و برون ریز والدین بچه های ۱۱ تا ۱۸ ساله در روابط والدین و فرزندان خانواده های ایرانی

خانواده یکی از نهادهای مهم و اولیه در جوامع است که به رغم تغییر و تحولات اساسی در اهداف و کارکردها، همچنان پابرجا واستوار باقی مانده و اهمیت اساسی خود را حفظ کرده است. توجه به آسیب های روانی کودکان و نوجوانان در خانواده هایایرانی تا حدود زیادی به دلیل آن است که کودکانی که آسیب های برونی سازی مانند (پرخاشگری) و آسیب های درونی سازیهمچون (مشکلات توجه) دارند،در معرض خطر بیشتری برای مشکلات رفتاری ادامه دار تا سال های پایان کودکی و نوجوانیهستند هدف این پژوهش بررسی تاثیر تاب آوری و سبک های تفکر با آسیب درون ریز و برون ریز والدین بچه های ۱۱ تا ۱۸ساله در روابط والدین و فرزندان خانواده های ایرانی است. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده است کهاین پرسشنامه در اختیار ۱۰۰ نفر از اعضای جامعه آماری (شامل والدین نوجوانان ۱۱ تا ۱۸ ساله) که با استفاده از روشنمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، قرار گرفت. طبق یافته های بدست آمده با توجه به آنکه: (F=۷/۳۲۳) چون سطح معناداری P=۰/۰۰۰ در سطح اطمینان ۹۵ درصد ()α=۵%) از ۰/۰۵ کوچکتر است، بنابراین، فرضیه صفر رد و فرضیه پژوهش تایید می شود و نتیجه آن که تاثیر تاب آوری و سبک های تفکر با آسیب درون ریز و برون ریز والدین بچه های ۱۱ تا ۱۸ ساله در روابط والدین و فرزندان خانواده های ایرانی مثبت و معنادار است.