بررسی اصول معماری پایدار در اقیلم معتدل و مرطوب

انسان موجودی متعالی است که به واسطه عقلانیتش، آینده نگر و از فنا و نابودی نفرت دارد. انسان همواره دوست دارد پساز وی، نامی از او در عالم به یادگار بماند. در فرهنگ اسلامی یکی از بهترین راه های زنده نگه داشتن نام انسان، عمومکارهای خیریه به ویژه وقف است؛ وقف سنت حسنه ای است که از دیر باز به اشکال گوناگون در تاریخ بشر وجود داشتهاست و اسالم نیز آن را در مسیری روشن، منطقی و هدف دار، مترقی و دقیق به عنوان موضوعی ماندگار و پایدار مورداستفاده قرار داده است .موضوع معماری پایدار چندین دهه است که برای مقابله با بحران های زیست محیطی و مصرفبی رویه سوخت های فسیلی در علوم و حرفه ها، از جمله معماری و شهرسازی مطرح شده است. اقلیم معتدل و مرطوب کهدر برگیرنده شمال ایران و کرانه جنوبی دریای خزر از و ضعیت متفاوت و مطلوب تری نسبت به دیگر اقلیم های ایرانمی باشد. معماری این منطقه در گذشته از هماهنگی متقابلی با طبیعت برخوردار بوده که متاسفانه امروزه این هماهنگیبسیار کمرنگ شده است. در این مقاله نویسندگان سعی بر آن دارند که با بررسی معماری پایدار و معماری اقلیم معتدل ومرطوب و ویژگی های این اقلیم به راهکارهای مناستی برای طراحی بناهایی با معماری پایدار (هماهنگ با اقلیم) دستیابند. امید است بتوان از این طریق قدم کوچکی در توسعه شهرها بر اساس معماری پایدار برداشت.