مقایسه سیاستهای NIS و دورهای یک به یک (۱,T) برای مدیریت موجودی پلاکت های خونی

از آنجاییکه هزینه های نگهداری کالاهای فسادپذیر۱بالاست، سیستم کنترل موجودی در زنجیرهتامین از مدیریت موجودی، دارای اهمیت بالایی است. این سیستم به عنوان یکی از موضوع های مهم در تجارت و صنعت است. یک محصول فسادپذیر مهم و با ارزش، پلاکتهای خونی۲هستند. محصولات خونی برای حفظ جان انسانها بسیار مهم و البته بسیار هم کمیاب هستند. این پلاکتها دارای طول عمر محدود هستند، به گونهای که پس از گذر زمان محدود، این محصول ارزشمند دیگر قابل استفاده نیست. به کارگیری سیاستهای کنترل موجودی توانسته است، هزینه های موجود در این سیستم را به حداقل برساند. به منظور کاهش هزینه های انبارداری، شامل هزینه کمبود، منقضی شدن و نگهداری کالای فسادپذیر، سیاستهای کنترل موجودی متعددی ارائه شده است. مدیریت موجودی NIS و دورهای یک به یک (۱,T) ازجمله سیاستهای معروف و پرکاربرد در این زمینه هستند. در این مقاله سیاست موجودی NIS برای پلاکتخونی با سیاست موجودی دورهای یک به یک یک مرحله ای با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج بدست آمده از مدل فسادپذیری یک مرحلهای، نشان از برتری سیاست (۱,T) برای مقادیر کوچکتر نرخ تقاضا در به حداقل رساندن هزینه ها دارد. در حالی که برای مقادیر بزرگتر نرخ تقاضا، برتری با سیاست موجودی NIS است.