بهینه سازی شرایط تولید در جهت انتخاب مشاغل چندمهارته و گردشی در شرایط عدم قطعیت

بکارگیری روش چرخش شغل با استفاده از کارکنانه چندمهارته، در سالهای اخیر توجه بسیاری از محققان را به خود جلب نموده است. در واقع هر نیروی کار را به مجموعه ای از مهارت ها اختصاص می دهند که بصورت گردشی به آن شغلها می پردازد. در این راستا شیوه چرخش شغل به منظور بررسی هزینه و شناسایی عوامل انگیزشی کار مورد بررسی قرار می گیرد. در این مقاله مدل ارائه شده دو هدفه است که هدف اول با استفاده از مفاهیم هزینه گذاری بر فعالیت در زمانهای مشخص شده برای کار و هدف دوم برای افزایش بیشترین استفاده از چرخش شغل، دو عامل هزینه و تنوع مهارت را بهینه می کند. برای حل مدل مذکور از یک رویکرد حل فازی تعاملی استفاده می شود. خروجی های مدل شامل هزینه ی کل، مقدار زمان مشغول به کار بودن در یک هفته، مشغول به کار بودن در هر ایستگاه و نرخ تولید کارگر است. به منظور ارزیابی و اعتبارسنجی مدل و رویکرد حل مذکور، یک مثال عددی ارایه و سپس با روش فوق حل شده و در ادامه، نتایج آن با نتایج یک روش غیرفازی مقایسه میشود. در خاتمه نتایج تحقیق ارایه میگردد.