رابطه ارضای نیازهای بنیادین و سبک های دل بستگی با انگیزش پیشرفت دانش آموزان مقطع سوم متوسطه

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه ارضای نیازهای بنیادین روان شناختی و سبک های دل بستگی با انگیزش پیشرفت انجام شد. این پژوهش با توجه به ماهیت، هدف و عدم مداخله از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. برای به دست آوردن داده ها از روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی استفاده کردیم. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره سوم متوسطه مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ شهرستان اردبیل می باشند. حجم نمونه تعداد ۱۱۵ دانش آموز دختر مقطع متوسطه که براساس فرمول کرجسی - مورگان که در مقطع ریاضی فیزیک مشغول به تحصیل می باشند و براساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه ارضای نیازهای بنیادین، سبک های دل بستگی و انگیزش پیشرفت بود. یافته ها نشان داد بین سبک های دل بستگی ایمن با انگیزش پیشرفت رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. اما بین سبک های دل بستگی دوسوگرا و اجتنابی با انگیزش پیشرفت رابطه معنادار معکوسی وجود دارد. هم چنین بین ارضای نیازهای بنیادین با انگیزش پیشرفت رابطه معنداری وجود دارد. بدین معنا که هرچه این نیازها برآورده شود، انگیزش پیشرفت بالاتر است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش چنین استنباط می شود که برگزاری کارگاه هایی برای والدین در جهت شیوه های درست مراقبت و دل بستگی برای فرزندانشان، تاثیر مثبتی بر دوره های بعدی زندگی فرزندانشان می گذارد و انها را در جهت درست هدایت می کند.