کریدورها، چیدمان های زیستگاهی مهم در سیمای سرزمین

قرن ۲۱ چالش­ های حفاظتی بسیار زیادی با خود به همراه داشته است. از جمله این چالش­ ها تکه ­تکه شدن و نابودی زیستگاه های حیات وحش است که به عنوان جدی ترین تهدید متوجه گونه ها و جمعیت ها شناخته شده است، زیرا به مرور زمان سبب کاهش زیستایی جمعیت­ ها و افزایش احتمال انقراض آنها می گردد. از دست رفتن ارتباطات زیستگاهی می­ تواند منجر به کاهش اندازه و کیفیت زیستگاه ها و کاهش یا جلوگیری از انتشار و مهاجرت افراد شده که به نوبه خود سبب کاهش اندازه جمعیت ها، کاهش تنوع ­ژنی و نهایتا سبب انقراض آنها خواهد شد. از دست رفتن این ارتباطات به نوبه خود می تواند تاثیرات منفی ناشی از تغییر اقلیم را چندین برابر نماید. چرا که تغییرات اقلیمی با کاهش مطلوبیت زیستگاه های کنونی گونه ها را وادار به تغییر محدوده پراکنش و یافتن زیستگاه های مطلوب در نواحی دیگر می نماید.تحت چنین شرایطی وجود ارتباطات زیستگاهی نقش بسیار مهمی در تسهیل حرکت گونه ها و حفط بقا آنها در مقابله با تغییر اقلیم ایفا می کند. از این رو، بسیاری از تلاش ­های حفاظتی اکنون بر حفظ و افزایش ارتباطات زیستگاهی جهت کاهش تاثیرات منفی این عوامل متمرکز شده و مهم ترین رویکردی که در حال حاضر به این منظور مورد پیشنهاد شده است شناسایی و حفاظت از ساختارهای ارتباطی تحت عنوان کریدوردر سیمای سرزمین می ­باشد.