اثربخشی روان درمانی معنوی مذهبی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره ۱۵ و ۲۳ صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز

مقدمه: سرطان از بیماری های شایع در دنیای امروز است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مذهبی – معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره ۱۵ و ۲۳ صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز بود. روش کار: در یک طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل، تعداد ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمایشی ۶ جلسه مداخله روان درمانی مذهبی – معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره ۱۵ و ۲۳ صحیفه سجادیه را به صورت گروهی ۹۰ دقیقه ای، طی ۳ هفته دریافت کرد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانیو مقیاس نگرش به بیماری Kellner بود، که در دو مرحله قبل از مداخله و پایان مداخله تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-۱۹ استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون های تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که روان درمانی مذهبی- معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره ۱۵ و ۲۳ صحیفه سجادیه باعث افزایش کیفیت زندگی و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری در افراد گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس آزمون شد و تفاوت آن معنادار بود. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت این مداخله در بهبود کیفیت زندگی و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری، می توان گفت که این مداخله برای بیماران مبتلا به سرطان در کنار درمان های دیگر می تواند مناسب باشد و پیشنهاد می شود از آن به عنوان رویکرد درمانی در بیمارستان ها و مراکز مشاوره استفاده شود.