تاثیر درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی بر اضطراب اجتماعی و استرس دانش آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی

مقدمه: یکی از حوزه هایی که دختران دانش آموز دارای اضطراب اجتماعی نیازمند یاری رسانی با هدف ارتقاء سلامتی خود هستند، تضعیف اضطراب اجتماعی و استرس آن ها است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی بر اضطراب اجتماعی و استرس دانش آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی اجرا شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش، سه گروهی دو مرحله ای (پیش آزمون و پس آزمون) بود. به منظور انجام پژوهش از ۴۰۰ دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم در شهر اردستان در سال ۱۳۹۶، ۴۵ نفر به صورت هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر برای هر گروه) و گروه کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و پرسشنامه استرس نوجوان در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه درمان مثبت نگری وجودگرا به مدت ۱۰ جلسه و گروه درمان مثبت نگری ایرانی-اسلامی به مدت ۱۱ جلسه تحت درمان قرار گرفته و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی با گروه کنترل در اضطراب اجتماعی و استرس در پس آزمون پس از کنترل پیش آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰ > P). همچنین درمان مثبت نگری وجودگرا نسبت به درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی در استرس دارای تفاوت معنادار بود (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که درمان مثبت نگری وجودگرا و درمان مثبت نگر ایرانی-اسلامی دو روش درمانی هستند که می توانند به دختران دانش آموز دارای اضطراب اجتماعی کمک کنند تا بر مشکلات مربوط به اضطراب و استرس خود غلبه کنند و زندگی با استرس و اضطرابی کمتری داشته باشند.