ارتباط بین سواد سلامت با کیفیت زندگی سالمندان مقیم در آسایشگاه های استان گیلان

مقدمه: سواد سلامت میزان ظرفیت هر فرد برای کسب، تفسیر و درک اطلاعات اولیه از خدمات سلامتی است که بر سایر ابعاد زندگی سالمند موثر می باشد. بر این اساس محققین بر آن شدند مطالعه ای با هدف تعیین ارتباط بین سواد سلامت و کیفیت زندگی سالمندان مقیم در آسایشگاه های سالمندان استان گیلان در سال  ۱۳۹۹ انجام دهند. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه های سالمندان استان گیلان در سال ۱۳۹۹ بودند. نمونه آماری شامل ۸۹ نفر از جامعه آماری مذکور بود که از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای - تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سواد سلامت(HELIA) و پرسشنامه کیفیت زندگی(SF-۱۲) بود . تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه ۲۰ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون  ANOVA  و آزمون t دو نمونه مستقل در سطح معنی داری p<۰.۰۵  شد. یافته ها: میانگین سواد سلامت سالمندان ۹۷/۷۸ با انحراف معیار ۲۴۹/۵ است. میانگین کیفیت زندگی سالمندان ۴۰/۳۷ با انحراف معیار ۶۴۵/۶ بود. نتیجه حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره کلی سطح سواد سلامت و نمره کلی کیفیت زندگی سالمندان مقیم در آسایشگاه های استان گیلان در سال ۱۳۹۹، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد p<۰.۰۵  . همچنین بین سواد سلامت با نمره درک کلی، نمره عملکرد فیزیکی، نمره سلامت جسمانی، نمره درد جسمانی، نمره مشکلات هیجانی، نمره عملکرد اجتماعی، نمره نشاط و انرژی حیاتی و نمره سلامت روان در سالمندان مقیم آسایشگاه های استان گیلان در سال ۱۳۹۹، رابطه مثبت و معناداری وجود داشت p<۰.۰۵  . نتیجه حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که بین سطح سواد سلامت و سطح کیفیت زندگی با سن رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین سطح سواد سلامت و سطح کیفیت زندگی با میزان تحصیلات رابطه معناداری وجود ندارد. نتیجه حاصل از آزمون t دو نمونه مستقل نشان داد که بین سواد سلامت و کیفیت زندگی سالمندان زن و مرد تفاوت معناداری وجود ندارد.  نتیجه گیری: با برنامه ریزی و طراحی برنامه های آموزشی مفید در زمینه سواد سلامت متناسب با سالمندان می توان جهت توسعه مهارت های سواد سلامت در جامعه گامی موثر برداشت و همزمان کیفیت زندگی سالمندان را ارتقا بخشید.