تاثیر آموزش بهزیستی روانشناختی بر تحمل آشفتگی، سرگردانی ذهنی و افسردگی مادران کودکان کم توان ذهنی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 232

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNE-9-2_004

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: مادران کودکان کم توان ذهنی دارای مشکلات روانشناختی بسیاری هستند و آموزش بهزیستی روانشناختی یکی از روش های آموزشی نسبتا جدید برای بهبود ویژگی های روانشناختی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بهزیستی روانشناختی بر تحمل آشفتگی، سرگردانی ذهنی و افسردگی مادران کودکان کم توان ذهنی انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دانش آموزان کم توان ذهنی منطقه ۱۵ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند که ۳۰ مادر پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ مادر در هر گروه) تقسیم شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش بهزیستی روانشناختی آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده ها با مقیاس تحمل آشفتگی Simons and Gaher و پرسشنامه های سرگردانی ذهنی Merazek و همکاران و افسردگی Beck و همکاران جمع آوری و با روش های خی دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل در مرحله پیش آزمون از نظر تحمل آشفتگی، سرگردانی ذهنی و افسردگی تفاوت معنی داری نداشتند (۰۵/۰P>)، اما گروه ها در مرحله پس آزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی داری داشتند (۰۵/۰P<). به عبارت دیگر، آموزش بهزیستی روانشناختی باعث افزایش تحمل آشفتگی و کاهش سرگردانی ذهنی و افسردگی مادران کودکان کم توان ذهنی شد (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر آموزش بهزیستی روانشناختی در بهبود ویژگی های روانشناختی در مادران کودکان کم توان ذهنی توصیه می شود که درمانگران و متخصصان سلامت از روش آموزش بهزیستی روانشناختی برای افزایش تحمل آشفتگی و کاهش سرگردانی ذهنی و افسردگی استفاده کنند.    

نویسندگان

مهناز طالبی

PhD Student of Psychology of Exceptional Children, Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran

فرح نادری

Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran

سعید بختیارپور

Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran

سحر صفرزاده

Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :